Terdapat khabar angin mengatakan kulit epal perlu dikupas atau dibuang lilin yang terdapat pada kulit buah epal berikutan bahayanya lilin yang menyaluti buah tersebut.
Tapi ada yang lagi ekstrim mengatakan tidak elok untuk makan buah epal walaupun ada pepatah Inggeris mengatakan “ An apple a day keeps the doctor away’. Khabar-khabar angin ini menyebabkan penggemar-penggemar pelbagai jenis buah epal takut untuk melazimi buah ini sebagai makanan.
Sebenarnya lapisan lilin yang meliputi permukaan buah epal dihasilkan oleh pokok epal itu sendiri. Jika ada yang pernah melihat epal dipokok, pasti dapat melihat yang buah-buah epal diliputi oleh satu permukaan lilin yang nipis. Lapisan ini melindungi epal daripada kesan panas terik dan juga air yang berlebihan.
Lapisan perlindungan ini juga mengandungi asid ursolik yang boleh berfungsi mengurangkan keradangan, meningkatkan tahap metabolik badan dan tumbesaran otot. Asid ursolik ini ada dijual sebagai supplemen. Jadi adakah kulit epal yang dilapisi lilin ini masih bahaya?
Ini bermakna, buah epal memang disalut dengan lilin sejak azali lagi. Cumanya pihak pembekal selalunya akan menambahkan lagi lapisan lilin pada permukaan untuk membuatkan epal tersebut tahan lebih lama. Lapisan lilin tersebut tidak membahayakan malahan lapisan lilin ini bertindak melindungi epal darip[ada terdedah pada persekitaran di mana ianya dapat membantu mengurangkan tempoh degradasi buah tersebut. Hasilnya buah epal tersebut tidak mudah rosak dan boleh tahan lama dari kebiasaannya.
Ramai yang salah faham dan merasai lilin tersebut tidak selamat kerana memikirkan lilin yang digunakan adalah lilin biasa yang digunakan dirumah. Berbeza ya lilin tersebut dengan lilin yang terdapat pada buah epal. Lilin pada epal adalah lilin semulajadi yang asalnya dari tumbuhan semulajadi seperti pokok carnauba, candelia ataupun shellax.
Ianya bukan lilin yang dibuat dari paraffin atau petroleum. Jadi sebenarnya, tidak perlu ada rasa takut atau was-was untuk jadikan epal sebagai buah untuk sekeluarga kerana lilin yang menyelaputi epal tersebut itu berasal dari hasil semulajadi dan ianya selamat di makan.
Lilin semula jadi ini amatlah selamat. Ia telah diluluskan dan dijamin oleh Food and Drud Administration (FDA) Amerika Syarikat sejak berdekad lamanya. Lagi pula lilin yang digunakan sangatlah sedikit. Oleh itu, lapisan “lilin” yang kononnya wujud pada permukaan epal seperti yang pernah kita lihat pada video-video di Internet sebenarnya adalah lilin yang semula jadi dan selamat. Hal ini sama juga seperti beberapa buah-buahan lain seperti anggur, jambu, strawberi dan sebagainya.
Tapi ingat, masih kena membasuh terlebih dahulu walupun lilin ini selamat di makan. Mana-mana buah pun perlu dibasuh terlebih dahulu ya. Bukan apa, takutlah ada yang salah tafsir cakap tak perlu basuh terlebih dahulu pula. Apa-apa jenis buah-buahan dan sayur-sayuran yang dimakan mentah yang luarannya terdedah harus dicuci terlebih dahulu.
Dan satu lagi peringatan. jangan percaya dengan khabar angin bahawa lilin ini boleh membuatkan epal tahan hingga bertahun lamanya. Jika anda pernah beli epal, anda tahu ia akan tahan selama seminggu sahaja sebelum menjadi lembik dan busuk. Kerana lilin yang diletakkan amatlah sedikit.
Untuk pengetahuan anda, lilin yang dibincangkan ini merupakan salah satu jenis filem boleh makan yang diaplikasikan dalam teknologi makanan. Jadi, bukan epal sahaja yang dilapisi filem boleh makan. Cumanya berbeza makanan berbeza jenis lapisan filem boleh makan ini. Tapi yela kan, makanan lain tak sekecoh lapisan lilin pada epal.
Filem boleh makan ini sebenarnya memainkan peranan penting dalam menghalang pemindahan kelembapan, oksigen, pengoksidaan lemak dan kehilangan aroma dan rasa makanan. Penjelasan yang paling mudah difahami bagi peranan tindak balas filem ini digambarkan pada gambar rajah di bawah.
Filem boleh makan merupakan satu lapisan yang nipis yang dibuat daripada bahan yang boleh di makan, dibentuk untuk menyalut makanan atau diletakkan di antara komponen makanan (Yam 2009). Filem boleh makan ini boleh diperbuat daripada polisakarida, protein, lipid (resin, lilin) dan komposit (gabungan lipid dan polisakarida atau protein).
Seiring dengan teknologi dan penyelidikan yang kian giat dijalankan, filem boleh makan menjadi tumpuan sebagai bahan pembungkusan yang bersifat antibakteria di mana agen-agen antibakteria dimasukkan dalam formulasi filem boleh makan tersebut sebelum digunakan. Agen-agen antibakteria ini merupakan komponen-komponen yang boleh merencatkan pertumbuhan bakteria pada makanan.
Jadi dapat dikonklusikan, filem boleh makan tanpa atau bersama agen antibakteria diaplikasikan di dalam teknologi makanan bertujuan memanjangkan jangka hayat makanan dan meningkatkan kualiti makanan segar dan makanan proses. Dan seperti dibincang diawalnya, formulasi filem boleh makan ini amatlah selamat kerana garis-garis panduan dari FDA perlu diikuti supaya makanan yang terlibat dijamin selamat pada pengguna.